Een verklarende lijst met astronomische termen
De hemelevenaar wordt gedefinieerd als de grote cirkel van de hemelbol, waarvan het vlak loodrecht staat op de rotatieas van de aarde. In wezen is het de projectie van de aardevenaar op de hemelbol.
Gerelateerde termen:
• Hemelcoördinaten
• Hemelbol
Vanaf de aarde nemen we hemellichamen waar als zijnde gelegen op een bol, traditioneel de hemelbol genoemd. We kunnen elke positie op die bol beschrijven met behulp van twee getallen. Elke methode om twee van dergelijke getallen aan een positie aan de hemel toe te wijzen, wordt een hemelcoördinatensysteem genoemd, en de getallen worden de (hemel)coördinaten van het object genoemd.
Op het aardoppervlak gebruiken we geografische breedtegraad en lengtegraad voor hetzelfde doel, en in feite is één manier om hemelcoördinaten te definiëren daarvan afgeleid: de punten aan de hemel die zich direct boven de evenaar van de aarde bevinden, vormen de hemelevenaar, en het punt direct boven een bepaalde locatie op de aardbol krijgt een nummer toegewezen op een manier die vergelijkbaar is met de breedtegraad/lengtegraad van het basispunt.
Astronomen gebruiken verschillende soorten coördinatensystemen, waaronder een getal dat rekening houdt met de dagelijkse rotatie van de aarde, waardoor de coördinaten universeel zijn en overal op aarde bruikbaar. Dit zorgt er ook voor dat de coördinaten van bijvoorbeeld een ster niet significant veranderen over tijdschalen van dagen, maanden of jaren.
Gerelateerde termen:
• Hemelpool
• Declinatie
• Rotatie van de aarde
• Evenaar
• Breedtegraad
• Lengtegraad
• Rechte Klimming (RA)
Ook bekend als astronomisch lichaam of astronomisch object
In de astronomie worden de termen hemellichaam, hemellichaam, astronomisch lichaam en astronomisch object bijna door elkaar gebruikt als algemene termen voor alle fysieke lichamen en objecten in de ruimte die astronomen bestuderen, waaronder sterren, planeten, sterrenstelsels, gaswolken, enzovoort. Sommige astronomen gebruiken de term hemellichaam of astronomisch lichaam in een engere zin, namelijk voor objecten die duidelijk gescheiden zijn van hun omgeving – in die zin zou een planeet een hemellichaam zijn, een gaswolk niet (maar het zou nog steeds een astronomisch object zijn). Op de kleinste schaal worden de termen niet vaak gebruikt. Een proton zou ons vanuit de ruimte kunnen bereiken, maar zou niet algemeen worden aangeduid als een astronomisch object of een hemellichaam.
Gerelateerde termen:
• Asteroïde
• Komeet
• Sterrenstelsel
• Planeet
Capricornus is het kleinste sterrenbeeld in de dierenriem. De sterren die deel uitmaken van dit sterrenbeeld bevinden zich in het deel van de hemel dat de ecliptica (het vlak dat wordt gedefinieerd door de baan van de aarde om de zon) snijdt. Sterker nog, alle sterrenbeelden die deel uitmaken van de dierenriem, snijden de ecliptica. Vanaf de aarde kunnen we de planeten, en ook de zon, regelmatig vinden in het sterrenbeeld Steenbok. In het geval van de zon gebeurt dit van eind januari tot half februari (op dat moment kunnen we de sterren van het sterrenbeeld natuurlijk niet zien). Capricornus is een van de 88 moderne sterrenbeelden die door de Internationale Astronomische Unie zijn gedefinieerd, maar gaat veel verder terug – het was al een van de 48 sterrenbeelden die de astronoom Claudius Ptolemaeus in de 2e eeuw een naam gaf. De sterren die het sterrenbeeld Capricornus vormen, zijn relatief zwak. Met een telescoop kun je de bolvormige sterrenhoop M30 in Capricornus vinden.
Gerelateerde termen:
• Ecliptica
• Bolvormige sterrenhoop
• Internationale Astronomische Unie
• Dierenriem
• Keerkring
Een kalender is een systeem om de tijd te berekenen, met name om seizoenen te identificeren. Kalenders worden vaak weergegeven in dagen, weken, maanden en jaren. Het is een abstract systeem gebaseerd op de periodieke beweging van hemellichamen (maan, zon, sterren). Kalenders worden al sinds de oudheid gebruikt. De maan en de zon waren twee objecten aan de hemel met gemakkelijk te herkennen periodieke bewegingen die resulteerden in herkenbare veranderingen in het verstrijken van dagen, weken, maanden en seizoenen. Kalenders kunnen gebaseerd zijn op de maandelijkse maancyclus (maankalenders), op het zonnejaar (zonnekalenders), of maankalenders zijn met extra dagen die overeenkomen met het zonnejaar (lunisolaire kalenders). Er bestaat wereldwijd een grote verscheidenheid aan kalenders, voortkomend uit lokaal astronomisch erfgoed.
Gerelateerde termen:
• Maanfase
• Seizoenen
• Jaar
Een bruine dwerg is een object met een te lage massa om een ster te zijn, maar een te hoge massa om een planeet te zijn. Sterren worden gevoed door waterstoffusie in hun kern. Bruine dwergen hebben interne temperaturen die te laag zijn om waterstoffusie in stand te houden. Vroeg in hun leven kunnen bruine dwergen echter kortstondig deuterium, een zwaardere vorm van waterstof, fuseren. Deze deuteriumfusie wordt gebruikt om bruine dwergen van planeten te onderscheiden, maar is moeilijk waar te nemen. Bruine dwergen hebben doorgaans een massa tussen 1,2% en 8% van de massa van de zon (ongeveer 12-80 keer de massa van Jupiter) en zijn ongeveer even groot als Jupiter.
Jonge bruine dwergen hebben in hun buitenste regionen (effectieve temperatuur) vergelijkbare temperaturen als sterren met een lage massa (rode dwergen), maar omdat ze geen interne warmtebronnen hebben, koelen ze af naarmate ze ouder worden, met een enkele afkoeling tot een paar honderd graden Celsius.
Gerelateerde termen:
• Waterstof
• Waterstoffusie
• Jupiter
• Massa
• Planeet
• Rode dwerg
• Effectieve temperatuur
• Stellaire activiteit
Een zwart gat is een gebied in de ruimte waar de zwaartekracht zo groot is dat niets, zelfs geen licht, eraan kan ontsnappen.
Veel sterrenstelsels, waaronder de Melkweg, hebben een groot zwart gat (een superzwaar zwart gat) in hun centrum.
Astronomen denken dat kleinere zwarte gaten ontstaan wanneer een zware ster aan het einde van zijn leven instort. Astronomen kennen de oorsprong van superzware zwarte gaten echter nog niet.
De buitengrens van een zwart gat staat bekend als de waarnemingshorizon.
In de buurt van zwarte gaten is de natuurkunde zo extreem dat de tijd veel langzamer verloopt (vergeleken met een waarnemer ver van het zwarte gat) en rond kleinere zwarte gaten worden objecten uitgerekt en aan stukken gescheurd. Materie die naar een zwart gat valt, vormt een accretieschijf. Dit kan vaak gepaard gaan met jets van materie die vanuit deze schijf worden uitgestoten. Accretieschijven van zwarte gaten vormen de energiebron van quasars en andere actieve galactische kernen (AGN's), evenals van vele andere röntgenbronnen.
Gerelateerde termen:
• Actieve galactische kern
• Quasar
• Sagittarius A*
• Accretieschijf
Beschrijving: Zwartelichaamsstraling is elektromagnetische straling van een geïdealiseerd object (zwart lichaam) dat alle straling die erop valt absorbeert en deze weer uitzendt met een snelheid die een toestand van thermisch evenwicht handhaaft. Het spectrum van zwarte lichaamsstraling wordt volledig bepaald door de temperatuur van het lichaam volgens bekende wetten. De meeste sterren zenden licht uit dat vergelijkbaar is met dat van een zwart lichaam bij een temperatuur van enkele duizenden kelvins. Dit moet worden vergeleken met synchrotronstraling en andere vormen van "niet-thermische" straling.
Een binair systeem is een configuratie van twee astronomische objecten van vergelijkbare grootte die om elkaar heen draaien onder invloed van hun eigen zwaartekracht. Dit kan een dubbelster zijn, waarbij twee sterren om elkaar heen draaien, of een dubbel zwart gat, waarbij beide objecten zwarte gaten zijn, of een dubbelstersysteem bestaande uit een zwart gat en een neutronenster. Objecten in een dubbelstersysteem draaien rond het massamiddelpunt van het systeem. Wanneer een van de objecten veel lichter is dan het andere, zoals een ster en een planeet, of een planeet en een maan, is het nog steeds gepast, maar minder gebruikelijk, om de term dubbelstersysteem te gebruiken.
Gerelateerde termen:
• Dubbelster
• Zwart gat
• Zwaartekracht
• Neutronenster
• Baan
• Planeet
• Ster
Een dubbelster is een systeem van twee sterren die om hun gemeenschappelijke zwaartepunt draaien doordat ze door de zwaartekracht met elkaar verbonden zijn. Hun banen volgen de bewegingswetten van Kepler en zijn elliptisch (gevormd als een platgedrukte cirkel) of cirkelvormig. Meer dan de helft van alle sterren in de Melkweg bevindt zich in dubbelstersystemen of maakt deel uit van systemen met meer dan één begeleidende ster (ook wel bekend als meervoudige stersystemen van hogere orde). Vanwege hun enorme afstand tot de aarde lijken de meeste dubbelsterren en meervoudige stersystemen van hogere orde voor de waarnemer één ster.
Dubbelsterren kunnen worden ingedeeld in een aantal categorieën, afhankelijk van de observatiemethode waarmee ze als dubbelster zijn vastgesteld. Ze kunnen tegelijkertijd tot meer dan één categorie behoren:
Spectroscopische dubbelsterren worden gevonden door de dopplerverschuiving van de lijnen in het spectrum van de sterren wanneer de sterren om hun gemeenschappelijke zwaartepunt draaien.
Eclipserende dubbelsterren kunnen worden gedetecteerd wanneer een van de componentsterren tussen zijn begeleidende ster en een waarnemer passeert, waardoor een deel van het licht van de begeleidende ster wordt geblokkeerd en het gecombineerde licht van het systeem er tijdelijk zwakker uitziet.
Gerelateerde termen:
• Binair systeem
• Dopplereffect
• Eclips
• Wetten van Kepler
• Baan
• Spectrum
• Ster