Glossarium astronomicum

Melkweg

De Melkweg is het sterrenstelsel waarin het zonnestelsel zich bevindt. Het is een verzameling van ongeveer 100 tot 400 miljard sterren. Het zonnestelsel bevindt zich op ongeveer 26.600 lichtjaar van het centrum van de Melkweg. In de nachtelijke hemel kunnen we het zien als een vage band die zich uitstrekt over de hemel, met het centrum in het sterrenbeeld Boogschutter.

De Melkweg is een relatief groot spiraalvormig sterrenstelsel met een balk, en de verdeling van sterren daarin strekt zich uit over ongeveer 100.000 lichtjaar langs de schijf met een dikte van ongeveer 1000 lichtjaar. De galactische schijf is 8-10 miljard jaar geleden ontstaan.

Deze schijf wordt omgeven door een veel dunner halo van sterren, waaronder bolvormige sterrenhopen. Deze bolvormige sterrenhopen behoren tot de oudste objecten in de Melkweg, met een leeftijd van ongeveer 12,5 miljard jaar. Naast sterren bestaat de Melkweg uit gas en stof van het interstellaire medium en donkere materie. Terwijl het interstellaire medium zich voornamelijk tot de schijf beperkt, strekt de omringende halo van donkere materie zich uit tot veel grotere afstanden dan de stellaire halo.

In het centrum van de Melkweg bevindt zich een superzwaar zwart gat met een massa die ongeveer 4 miljoen keer zo groot is als die van de zon. Rondom het galactische centrum bevindt zich een uitstulping van voornamelijk oudere sterren die in één richting langwerpig is en een balk vormt.

Gerelateerde termen:

• Donkere materie
• Galactische uitstulping
• Galactisch centrum
• Galactische schijf • Galactische halo • Sterrenstelsel • Greenwich Mean Time Zone (GMT) • Zonnestelsel • Interstellair medium • Sagittarius

Messier-object

Een Messier-object is een van de 110 objecten die in 1781 voor het eerst door Charles Messier en Pierre Méchain werden gecatalogiseerd. Messier en Méchain waren op zoek naar kometen, die er wazig en uitgestrekt uitzien, maar vonden veel wazige, uitgestrekte objecten die niet leken te bewegen. Ze catalogiseerden deze objecten om geen observatietijd aan ze te verspillen als ze ze opnieuw zouden waarnemen. Deze wazige, uitgestrekte objecten buiten ons zonnestelsel werden bekend als “nevels”.

In zijn huidige vorm bevat de catalogus 55 sterrenclusters, 39 sterrenstelsels, 11 echte nevels en vijf sterrengroepen. Deze objecten zijn favoriete observatiedoelen voor amateurastronomen. Wat voor de ene astronoom afval is, is voor de andere een schat. Messier-objecten worden vaak aangeduid met hun catalogusnummer, voorafgegaan door de letter ‘M’. Zo wordt het spiraalvormige sterrenstelsel Messier 101 vaak aangeduid als M101.

Gerelateerde termen:

• Sterrenstelsel
• Nevel
• Sterrenhoop

Onregelmatig sterrenstelsel

Een onregelmatig sterrenstelsel is een type sterrenstelsel met weinig of geen symmetrie (het heeft een vervormde morfologie of vorm). Ze zijn doorgaans kleiner dan spiraalvormige en elliptische sterrenstelsels en bevatten vaak aanzienlijke hoeveelheden stervormend gas. De Grote en Kleine Magelhaense Wolken zijn onregelmatige sterrenstelsels die relatief dicht bij ons Melkwegstelsel liggen (ongeveer 160.000 lichtjaar en 200.000 lichtjaar) en die vanaf het zuidelijk halfrond van de aarde met het blote oog kunnen worden waargenomen.

Gerelateerde termen:

• Elliptisch sterrenstelsel
• Sterrenstelsel
• Spiraalvormig sterrenstelsel

Zwaartekrachtlens

Ook bekend als zwaartekrachtlenseffect

Objecten met massa kunnen het pad van licht dat langs hun zwaartekrachtveld passeert, afbuigen. Dit effect, voorspeld door Einsteins algemene relativiteitstheorie, werd voor het eerst waargenomen tijdens de zonsverduistering van 1919, toen de afbuiging van het licht van verschillende sterren in de buurt van de zon werd gemeten.

Zwaartekrachtlensing is het duidelijkst zichtbaar bij zeer massieve objecten, zoals sterrenstelsels of sterrenclusters. Als waarnemers op aarde kijken naar een ver object waarvan het licht op deze manier wordt afgebogen (door ‘de lens’), zal het object vervormd lijken. Deze vervorming houdt altijd een (de)vergroting van het licht in, waardoor we anders zwakke achtergrondobjecten beter kunnen zien. Wanneer de lens voldoende massa heeft die geconcentreerd is in een klein hoekgebied, worden meerdere beelden van hetzelfde achtergrondobject geproduceerd, waarbij het licht van elk beeld op verschillende tijdstippen de waarnemer bereikt.

Het meten van deze zogenaamde ‘tijdvertragingen’ is een van de beste manieren om de waarde van de Hubble-constante op extragalactische schaal te bepalen. Meerdere beelden van een lens stellen ons daarentegen in staat om de massa ervan nauwkeurig te bepalen (met behulp van modellering); dit is een zeer nuttige methode om de massa van sterrenstelsels en, in het bijzonder, sterrenstelselclusters te bepalen.

Gerelateerde termen:

• Donkere materie
• Sterrenstelsel
• Sterrenstelselcluster
• Superzwaar zwart gat
• Hubble-constante

Sterrenstelsel

Een sterrenstelsel is een systeem van sterren en andere materiële componenten zoals donkere materie, gas en stof dat door zwaartekracht bij elkaar wordt gehouden en meestal honderdduizenden lichtjaren van zijn buren verwijderd is. Sterrenstelsels zijn er in verschillende vormen en maten. De kleinste sterrenstelsels kunnen een paar duizend sterren bevatten, terwijl de grootste tientallen biljoenen sterren kunnen bevatten.

“De Melkweg” of “Melkwegstelsel” met een hoofdletter verwijst meestal naar ons eigen sterrenstelsel, de Melkweg, dat ongeveer 100-400 miljard sterren telt.

Gerelateerde termen:

• Donkere materie
• Schijfstelsel
• Stof
• Dwergstelsel
• Elliptisch sterrenstelsel
• Galactische uitstulping
• Galactisch centrum
• Galactische schijf
• Galactische halo
• Sterrencluster
• Gas
• Greenwich Mean Time Zone (GMT)
• Onregelmatig stelsel
• Melkweg
• Spiraalstelsel
• Ster
• Galactische balk
• Lenticulair stelsel

Galactische uitstulping

In de Melkweg is de galactische uitstulping het gebied rond het galactische centrum, waar sterren in een minder afgeplat volume zijn gerangschikt dan in het omringende schijfvormige gebied. De uitstulping van de Melkweg bestaat voornamelijk uit oude sterren, maar er zijn ook jonge sterren bij. Andere spiraalvormige sterrenstelsels hebben centrale uitstulpingen van verschillende omvang.

Gerelateerde termen:

• Galactisch centrum
• Galactische schijf
• Galactische halo
• Sterrenstelsel

Elliptisch sterrenstelsel

Beschrijving: Een elliptisch sterrenstelsel is een type sterrenstelsel dat er regelmatig elliptisch uitziet als een bol die op één of twee assen geplet is, in tegenstelling tot schijfsterrenstelsels die er pannenkoekvormig uitzien. Het bevat meestal oude sterren met een geelrode kleur. Elliptische sterrenstelsels hebben meestal heel weinig gas en heel weinig stervorming in vergelijking met spiraalstelsels.

Gerelateerde termen:

• Schijfstelsel
• Sterrenstelsel

Dwergstelsel

Een dwergstelsel is een klein sterrenstelsel dat ongewoon zwak is, ofwel door zijn zeer kleine omvang, ofwel door zijn zeer lage oppervlaktehelderheid, ofwel door beide. Meestal zijn dwergsterrenstelsels maximaal een miljard keer zo helder als de zonnelichtkracht, wat overeenkomt met minder dan één procent van de helderheid van ons eigen thuisstelsel, de Melkweg. Er zijn veel verschillende soorten dwergsterrenstelsels, waaronder dwerg-elliptische, dwergbolvormige, dwergspiralen en dwergonregelmatige sterrenstelsels. Een van de belangrijkste voorbeelden van dwergsterrenstelsels is de Kleine Magelhaense Wolk, een dwerg onregelmatige satelliet van ons eigen sterrenstelsel, de Melkweg.

Gerelateerde termen:

• Melkweg
• Kleine Magelhaense Wolk (SMC)

Schijfstelsel

Een schijfstelsel is een type sterrenstelsel met een platte component van sterren, gas en stof, die allemaal in cirkelvormige co-planaire beweging rond het centrum van het stelsel zijn. Spiraalarmen en bijbehorende stervormingsactiviteit zijn vaak aanwezig in deze schijven. In de meeste classificatieschema's voor melkwegstelsels worden schijfstelsels onderscheiden van elliptische, onregelmatige en dwergstelsels.

Gerelateerde termen:

• Schijf
• Elliptisch sterrenstelsel
• Galactische schijf
• Onregelmatig sterrenstelsel
• Spiraalstelsel

Donkere Materie

Donkere materie is een veronderstelde vorm van materie die massa heeft, maar volledig transparant is en geen licht uitzendt. Het is geopperd als een gezamenlijke verklaring voor diverse verschijnselen die verband houden met gravitationele interacties. Vroegere bewijzen voor het bestaan van donkere materie kwamen van sterrenstelsels in clusters van sterrenstelsels, waarvan werd vastgesteld dat ze met relatief hoge snelheden bewogen. Het postuleren van extra massa diende om te verklaren waarom de betreffende sterrenstelsels, ondanks hun snelheden, gravitationeel gebonden waren aan hun cluster in plaats van te ontsnappen. Metingen door Vera Rubin en anderen van de snelheden waarmee sterren en gas in schijfvormige sterrenstelsels draaien, leidden tot een bredere acceptatie van het concept van donkere materie: daar vereisen de gebruikelijke wetten van de zwaartekracht een aanzienlijke massa naast de zichtbare materie om de waargenomen hoge rotatiesnelheden te verklaren. Meer recent hebben waarnemingen met gravitationele lenswerking aanzienlijke niet-lichtgevende massa in clusters van sterrenstelsels aangetoond.

In de kosmologie wijst de expansiegeschiedenis van het heelal erop dat er meer materie in het heelal aanwezig is dan in de vorm van lichtgevende materie wordt verklaard. De gangbare verklaring voor de groei van de structuur in het vroege heelal berust ook op de aanwezigheid van donkere materie. Om deze redenen worden de standaard kosmologische modellen "Lambda CDM-modellen" genoemd, waarbij CDM staat voor koude (langzaam bewegende) donkere materie.

De aard van donkere materie is een onderwerp van intensief onderzoek en debat, zowel in de kosmologie als in de deeltjesfysica. Bewijs voor donkere materie blijft indirect en berust op waarnemingen van de effecten van de massa van donkere materie op lichtgevende materie of licht. Er bestaan verschillende voorstellen voor soorten nog niet gedetecteerde elementaire deeltjes waaruit donkere materie zou kunnen bestaan, maar de experimenten die zijn opgezet om direct bewijs voor dergelijke kandidaatdeeltjes te vinden, zijn tot nu toe niet succesvol gebleken. Er zijn ook alternatieve verklaringen voorgesteld die beweren de relevante waarnemingen te verklaren zonder de betrokkenheid van nieuwe deeltjessoorten.

Gerelateerde termen: • Kosmologie
• Donkere energie
• Sterrenstelsel
• Sterrenstelselcluster
• Zwaartekrachtlens