Glossarium astronomicum

Een verklarende lijst met astronomische termen

Spectraaltype

- Geplaatst in glossarium-s door

Spectraaltype

Sterren worden ingedeeld in spectraaltypen op basis van de kenmerken van hun spectrum.

Voor de meeste sterren is het spectrale type voornamelijk gebaseerd op de temperatuur van het steroppervlak en volgt het een reeks: O, B, A, F, G, K en M, gerangschikt van warmste naar koudste. Deze reeks is onlangs uitgebreid met de koelere types L, T en Y. Deze drie vertegenwoordigen voornamelijk bruine dwergen, maar sommige objecten met spectraaltype L zijn sterren in plaats van bruine dwergen.

Er zijn ook letters om speciale klassen van sterren te classificeren. Koolstofsterren zijn sterren met sterke spectrale kenmerken van moleculen die koolstof bevatten. Deze worden geclassificeerd als type C. S-type sterren zijn een tussenvorm tussen type K of M en C, in die zin dat de oppervlakte-abundantie van zuurstof en koolstof bijna gelijk is. Witte dwergen worden onderverdeeld in een reeks verschillende types op basis van kenmerken in hun spectra; al deze types beginnen met de letter D (DA, DB, enz.). Hete, massieve sterren met brede emissielijnen hebben een reeks types die beginnen met W (WN, WC, WO).

De huidige notatie is een erfenis van de eerste moderne classificatiepoging, ondernomen door de Harvard College Observatory. De klassen, oorspronkelijk aangeduid met de letters A tot en met Q, werden vervolgens herschikt op basis van temperatuur, wat resulteerde in de hoofdtypen die vandaag de dag nog steeds worden gebruikt. De belangrijkste spectrale klassen zijn onderverdeeld en worden aangeduid met de cijfers nul tot en met negen.

De zon is van het spectrale type G2. Aanvullende letters verwijzen naar speciale kenmerken (zoals e voor sterren met heldere emissielijnen), en de lichtkrachtklasse, aangeduid met Romeinse cijfers, kan ook worden gespecificeerd.

Gerelateerde termen:

A-type ster
B-type ster
F-type ster
• K-type ster](/2025/08/k-type-ster)
• Spectrum
• Ster
• Zon
• G-type ster
• M-type ster
• O-type ster
• Lichtkrachtklasse

Breking

- Geplaatst in glossarium-b door

Breking

Breking is het verschijnsel waarbij een golf – en in het bijzonder licht – van richting verandert wanneer deze van het ene medium naar het andere gaat. De grootte en richting van de verandering hangt af van de ‘brekingsindexen’ van de twee media, die op hun beurt weer afhangen van de snelheid van het licht in elk medium, een relatie die wiskundig is vastgelegd in de wet van Snell.

De manier waarop licht door een stuk glas gaat, kan worden gebruikt om een lens te maken, die parallelle lichtstralen – zoals het licht van een verre ster – die op de lens vallen, bundelt. Dit is het belangrijkste effect dat wordt gebruikt bij de constructie van refractietelescopen.

Breking hangt ook af van de golflengte van het invallende licht, een feit dat kan worden gebruikt in een prisma om licht op basis van golflengte te scheiden in de samenstellende elementaire kleuren – wat belangrijk is voor het documenteren en onderzoeken van spectra.

Gerelateerde termen:

Regenboog
• Brekingstelescoop
• Spectrum
• Lens

Regenboog

- Geplaatst in glossarium-r door

Regenboog

De enorme boog met concentrische strepen in de kleuren violet, indigo, blauw, groen, geel, oranje en rood, die zich over de hemel uitstrekt en meestal zichtbaar is na een regenbui, wordt een regenboog genoemd. Wanneer een waarnemer een regenboog ziet, staat de zon achter hem. Een regenboog ontstaat doordat de kleine waterdruppeltjes in de lucht het witte zonlicht door middel van een proces dat dispersie wordt genoemd, door breking in het kleurenspectrum opsplitsen; dit is vergelijkbaar met hoe een prisma werkt. In een normale regenboog wordt het licht één keer binnen de waterdruppeltjes gereflecteerd en door breking verspreid.

Soms zijn er twee in elkaar geneste regenbogen te zien, waarbij de kleuren in de tweede regenboog in omgekeerde volgorde staan. De binnenste, helderdere regenboog wordt de primaire regenboog genoemd, terwijl de buitenste, vage regenboog de secundaire regenboog is. Dit fenomeen van een dubbele regenboog komt relatief weinig voor. De secundaire regenboog ontstaat wanneer het licht naast breking ook twee keer wordt gereflecteerd in de waterdruppeltjes.

Gerelateerde termen:

Breking
• Spectrum
• Zichtbaar spectrum