Glossarium astronomicum

Terug naar de woordenlijst

In ons zonnestelsel zijn Mercurius, Venus, de aarde en Mars de binnenplaneten. Hun banen liggen binnen de asteroïdengordel en al deze planeten zijn zogenaamde terrestrische of rotsachtige planeten, met een dunne atmosfeer in vergelijking met de reuzenplaneten met hun dikke waterstof- en heliumatmosfeer.

Gerelateerde termen:
• Aarde
• Reuzenplaneet
• Mars
• Mercurius
• Zonnestelsel
• Terrestrische planeet
• Venus

Terug naar de woordenlijst
Wanneer een kosmische gaswolk instort om een ster te vormen, wordt die ontluikende ster omringd door een wervelende schijf van gas en stof. Dit is een protoplanetaire schijf, waar planeten worden gevormd: met ijs bedekte stofdeeltjes zullen aan elkaar kleven en iets grotere klonten vormen, die zullen blijven groeien. Er zijn nog open vragen over hoe de volgende fasen verlopen: wat is bijvoorbeeld de rol van turbulente gasbewegingen bij het dichter bij elkaar brengen van die klonten? Uiteindelijk worden zogenaamde planetesimalen gevormd met een omvang van meer dan een kilometer. Sommige daarvan worden door hun eigen zwaartekracht samengehouden en vormen grotere planeten, andere blijven achter als de eerste asteroïden. Sommige protoplaneten slagen erin grote hoeveelheden gas naar zich toe te trekken en worden gasreuzen. Andere protoplaneten in koude gebieden ver van de centrale ster zullen samen met gas grote hoeveelheden bevroren materiaal aantrekken en ijzige reuzen worden. Andere, met minder gas, worden terrestrische planeten.

Gerelateerde termen:
• Schijf
• Stof
• Gasreus
• IJsreus
• Planeet
• Protoster
• Terrestrische planeet

Uranus

Uranus is de zevende planeet vanaf de zon. Het is een ijsreus met een straal van ongeveer 25.000 kilometer (km), ongeveer vier keer de straal van de aarde. Uranus heeft een massa die 14,5 keer zo groot is als die van de aarde en een vaste rotskern die omgeven is door een laag van water, methaan en ammoniak onder hoge druk. In het vroege buitenste zonnestelsel waren deze chemicaliën bevroren. De jonge Uranus verzamelde deze “ijzen”, vandaar de naam “ijsreus”. De buitenste atmosfeer van Uranus is een dikke, gezwollen laag waterstof en helium. Zijn rotatieas is meer dan 90 graden gekanteld ten opzichte van het baanvlak. Uranus heeft een ringsysteem.

De typische afstand tot de zon is ongeveer 2,9 miljard km, ongeveer 19 astronomische eenheden (afstand tussen de aarde en de zon). Uranus doet er ongeveer 84 jaar over om een baan rond de zon te voltooien. De planeet heeft meer dan 25 bekende manen of natuurlijke satellieten.

Uranus is onder goede omstandigheden nauwelijks zichtbaar met het blote oog en werd daarom vóór de moderne tijd niet als planeet geïdentificeerd. In 1781 werd hij als zodanig geïdentificeerd door William Herschel. Het was daarmee de eerste planeet die sinds de oudheid werd ontdekt. Uranus is vernoemd naar de Griekse god van de hemel.

Gerelateerde termen:
• Astronomische eenheid
• Reuzenplaneet
• IJsreus
• Manen
• Neptunus
• Buitenplaneten
• Ring
• Zonnestelsel
• Rotatie

Terug naar de woordenlijst

Saturnus is de zesde planeet vanaf de zon en de op één na grootste planeet qua omvang en massa. Het is een gasreus met een diameter van 120.000 kilometer (km), 9,4 keer de straal van de aarde. Saturnus heeft de laagste dichtheid van alle planeten in het zonnestelsel en is minder dicht dan water op aarde. De massa is 95 keer zo groot als die van de aarde.

De typische afstand tot de zon is 1,4 miljard km, ongeveer 9,5 astronomische eenheden (afstand tussen de aarde en de zon). Saturnus doet er 29,4 jaar over om een baan om de zon te voltooien. Astronomen hebben meer dan 140 manen of natuurlijke satellieten ontdekt die rond Saturnus draaien. Van deze manen is Titan de grootste en de enige maan in het zonnestelsel met een significante atmosfeer.

Saturnus, genoemd naar de Romeinse god van de landbouw, staat bekend als de parel van het zonnestelsel. Hij is met het blote oog te zien als een matte lichtpunt in de lucht. Hoewel hij meer dan een miljard kilometer van de aarde verwijderd is, zijn de prachtige ringen die hem omringen met een kleine telescoop te zien.

Gerelateerde termen:
• Astronomische eenheid
• Gasreus
• Reuzenplaneet
• Buitenplaneten
• Ring
• Zonnestelsel
• Titan

Terug naar de woordenlijst

Een rover is een door mensen gemaakte machine die met een ruimtevaartuig naar het oppervlak van een andere planeet of maan wordt gestuurd om die planeet van dichtbij te bestuderen en de verzamelde gegevens via een communicatiemethode naar de aarde terug te sturen. De meeste rovers kunnen vanaf de aarde worden bediend en bewegen zich over het oppervlak van de planeet of maan, hoewel de maanrovers van de Apollo-missie door astronauten op de maan werden bestuurd. Een rover kan veel wetenschappelijke instrumenten vervoeren, zoals kleine boormachines, een instrument voor het verzamelen van monsters, camera's en zelfs een klein laboratorium om lucht- en grondmonsters te analyseren en de resultaten terug te sturen.

Gerelateerde termen:
• Apollo
• Manen
• Planeet
• Planetaire wetenschap
• Ruimtevaartuig

Terug naar de woordenlijst
Een planeet wordt door de Internationale Astronomische Unie gedefinieerd als een hemellichaam dat in een baan rond een ster of het overblijfsel van een ster draait, dat groot genoeg is om door zijn eigen zwaartekracht bijna rond van vorm te zijn, maar niet massief genoeg om thermonucleaire fusie in zijn kern te laten plaatsvinden. Het moet ook groot genoeg zijn om met zijn zwaartekracht andere objecten te verwijderen die dicht langs zijn baan rond de ster komen. Daarom zijn het koude hemellichamen (in vergelijking met sterren) die alleen in het zichtbare spectrum schijnen door het licht dat door hun sterren wordt weerkaatst, maar ze zenden wel licht uit in infrarode golflengten. In ons zonnestelsel draaien acht planeten rond de zon. Planeten kunnen in principe rotsachtige objecten zijn, zoals de binnenplaneten – Mercurius, Venus, Aarde en Mars – of voornamelijk vloeistof en gas met een kleine vaste kern, zoals de buitenplaneten – Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus.

Planeten buiten het zonnestelsel worden exoplaneten genoemd, of kortweg exoplaneten.

Gerelateerde termen:
• Aarde
• Exoplaneet
• Gasreus
• Reuzenplaneet
• IJsreus
• Internationale Astronomische Unie
• Jupiter
• Mars
• Mercurius
• Neptunus
• Kernfusie
• Buitenplaneten
• Saturnus
• Zonnestelsel
• Terrestrische planeet
• Uranus
• Venus

Terug naar de woordenlijst

Neptunus is de achtste en verste grote planeet vanaf de zon. Net als zijn buurplaneet Uranus is Neptunus een ijsreus. De straal van Neptunus is iets minder dan 25.000 kilometer (km), iets minder dan vier keer de straal van de aarde. Neptunus heeft een vaste rotskern die omgeven is door een laag van water, methaan en ammoniak onder hoge druk. In het vroege buitenste zonnestelsel waren deze chemicaliën bevroren en klonterden ze samen op de jonge Neptunus, vandaar de naam “ijzige reus”. De buitenste atmosfeer van Neptunus is een dikke, gezwollen laag waterstof en helium.

De typische afstand tot de zon is ongeveer 4,5 miljard km, ongeveer 30 astronomische eenheden (afstanden tussen de aarde en de zon). Neptunus heeft minstens 14 manen en een vaag ringsysteem. Als buitenste grote planeet speelt de zwaartekracht van Neptunus een cruciale rol bij het vormgeven van de banen van kleinere hemellichamen in de Kuipergordel.

Neptunus is niet zichtbaar met het blote oog. Hij werd voor het eerst geïdentificeerd vanwege het effect dat zijn zwaartekracht heeft op de baan van Uranus. De wiskundigen John Couch Adams en Urbain Le Verrier voorspelden beiden het bestaan en de locatie van Neptunus in het begin van de jaren 1840. Op basis van de berekeningen van Le Verrier ontdekte Johann Gottfried Galle Neptunus voor het eerst in 1846. Neptunus is vernoemd naar de Romeinse god van de zee.

Gerelateerde termen:
• Astronomische eenheid
• Reuzenplaneet
• IJsreus
• Kuipergordel
• Buitenplaneten
• Zonnestelsel
• Uranus

Terug naar de woordenlijst

Mercurius is de planeet die het dichtst bij de zon staat en de kleinste van de acht grote planeten in het zonnestelsel. Het is een rotsachtige, terrestrische planeet met een straal van ongeveer 2500 kilometer (km), wat iets groter is dan de maan van de aarde. De massa van Mercurius is 0,055 keer die van de aarde. Door de korte afstand is de zon vanaf Mercurius zeven keer zo helder en wordt het oppervlak van Mercurius sterk beïnvloed door de zonnewind. De zeer dunne exosfeer bestaat uit materiaal dat door deze interactie is ontstaan, plus materie die door veelvuldig vallende objecten van het oppervlak is weggeblazen. De dunne atmosfeer kan de temperatuur van de planeet niet vasthouden, waardoor het oppervlak 's nachts extreem koud is (-180 graden Celsius) en overdag extreem heet (400 graden Celsius), en dus erg droog.

De typische afstand tot de zon is ongeveer 58 miljoen km, ongeveer 0,39 astronomische eenheden (afstand tussen de aarde en de zon), en het duurt iets minder dan 88 dagen om een baan te voltooien. Er zijn geen manen bekend die rond Mercurius draaien.

Omdat Mercurius dichter bij de zon draait dan de aarde, staat hij altijd dicht bij de zon aan de hemel. Mercurius is vernoemd naar de snelle Romeinse god van de boodschappers, vanwege zijn snelle beweging aan de hemel. Twee ruimtesondes (Mariner 10 en MESSENGER) hebben Mercurius bezocht en de BepiColombo-missie zal halverwege de jaren 2020 aankomen.

Gerelateerde termen:
• Astronomische eenheid
• Zonnestelsel
• Aardse planeet
• Synchrone rotatie

Terug naar de woordenlijst

Mars is de vierde planeet vanaf de zon in het zonnestelsel. Het is een rotsachtige, terrestrische planeet met een straal van iets minder dan 3400 kilometer (km), iets meer dan de helft van de straal van de aarde. Mars heeft een zeer dunne atmosfeer, een groot canyonsysteem en de hoogste berg in het zonnestelsel: een uitgedoofde vulkaan genaamd Olympus Mons. Er wordt aangenomen dat er vroeger vloeibaar water op Mars aanwezig was.

De typische afstand tot de zon is ongeveer 228 miljoen km of 1,52 astronomische eenheden (afstand tussen de aarde en de zon). Het duurt 687 dagen om een baan om de zon te voltooien. Mars heeft twee kleine manen, Phobos en Deimos.

De planeet is vernoemd naar de Romeinse god van de oorlog. Vanwege zijn roodachtige, roestige kleur wordt hij vaak de “rode planeet” genoemd.

Wetenschappers hebben in de loop der jaren vele landers naar Mars gestuurd om de samenstelling en atmosfeer van de planeet te bestuderen.

Gerelateerde termen:
• Astrobiologie
• Zonnestelsel
• Terrestrische planeet

Terug naar de woordenlijst

Jupiter is de grootste planeet in het zonnestelsel en de vijfde grote planeet vanaf de zon. Het is een gasreus met een straal van 71.300 kilometer (km), ongeveer 11 keer de straal van de aarde. De massa van Jupiter (318 keer de massa van de aarde) is groter dan die van alle andere planeten en kleinere hemellichamen in het zonnestelsel samen.

De typische afstand tot de zon is 778 miljoen km, ongeveer vijf astronomische eenheden (afstanden tussen de aarde en de zon), en het duurt iets minder dan 12 jaar om één baan te voltooien. In 2023 hebben astronomen meer dan 90 manen of natuurlijke satellieten ontdekt die rond Jupiter draaien.

De planeet is met het blote oog zichtbaar. De Engelse naam is afgeleid van de Romeinse koning van de goden. Met een kleine telescoop kunnen we wolkenbanden in verschillende kleuren en een gigantisch rood cirkelvormig stormgebied (de zogenaamde Grote Rode Vlek) zien. In de afgelopen decennia zijn er enkele ruimtesondes naar Jupiter gestuurd en in 2016 is het NASA-ruimtevaartuig Juno begonnen met het veel gedetailleerder onderzoeken van Jupiter en zijn manen.

Gerelateerde termen:
• Astronomische eenheid
• Galileïsche manen
• Gasreus
• Reuzenplaneet
• Grote Rode Vlek
• Buitenplaneten
• Planeet
• Zonnestelsel