Elektrische stromen produceren een omringende invloedszone die een magnetisch veld wordt genoemd. Op hun beurt ondervinden elektrisch geladen deeltjes die door een magnetisch veld bewegen een kracht, tenzij ze parallel aan het veld bewegen.
In de astronomie zijn er veel situaties waarin materie geïoniseerd is, waarbij de atomen worden gesplitst in geladen deeltjes (voor waterstof zijn dat protonen en elektronen). Het resulterende plasma kan magnetische velden produceren en daarmee in wisselwerking staan.
In het binnenste van sterren creëren bewegende plasmastromen een magnetisch veld door wat bekend staat als het dynamo-effect. Dicht bij het oppervlak van de ster kan dat magnetische veld leiden tot steractiviteit, zoals sterrenvlekken of zonnevlammen. Het magnetisch veld van een ster kan vlekken of zonnevlammen aan het steroppervlak veroorzaken, en stromen van geladen deeltjes, bekend als sterrenwinden, stromen langs magnetische veldlijnen vanuit de ster naar buiten. In het geval van de zon bereiken sommige van de geladen deeltjes die de zonnewind vormen de aarde, waar ze door het magnetisch veld van de aarde worden afgebogen naar de noord- en zuidpool van de aarde. Waar deze deeltjes de atmosfeer van de aarde doen gloeien, produceren ze het noorderlicht.
Er zijn nog tal van andere astrofysische situaties waarin magnetische velden een belangrijke rol spelen, van de ultrastarke magnetische velden van neutronensterren of in de buurt van zwarte gaten tot interstellaire magnetische velden die de grootschalige beweging van gas en plasma in een melkwegstelsel beïnvloeden.
Gerelateerde termen:
• Elektromagnetische kracht
• Geomagnetische storm
• Ionisatie
• Magnetische polen
• Zonnewind
• Elektron