Een röntgentelescoop is een type telescoop dat speciaal is ontworpen voor het waarnemen van hoogenergetisch, hoogfrequent röntgenlicht dat onzichtbaar is voor het menselijk oog. Aangezien de atmosfeer van de aarde binnenkomende röntgenstraling volledig absorbeert, zijn röntgentelescopen doorgaans ruimtetelescopen. De hoge frequenties en bijbehorende korte golflengten van röntgenstraling vereisen een optiek die aanzienlijk verschilt van die van telescopen voor zichtbaar licht: röntgenstraling valt onder een zeer kleine hoek (“schuine invalshoek”) op de spiegels van de telescoop en kaatst terug van de buitenkant van de spiegel (“externe reflectie”). Spiegelconstructies voor het focussen van röntgenstraling die op deze manier werken, worden vaak gebouwd als concentrische schalen. Bij zeer hoge energieën, voor “harde” röntgenstraling, probeert de optica van de telescoop doorgaans helemaal niet het licht te focussen, maar vertrouwt men in plaats daarvan op maskers om informatie over de richting van de röntgenstraling te verkrijgen en op basis van deze informatie beelden te reconstrueren.
Gerelateerde termen:
• Röntgenastronomie
• Röntgenstraling