26 augustus 2025 - Geplaatst in
glossarium-s door
Glossarium Astronomicum
Terug naar de woordenlijst
Een ster is een bal van plasma – atoomkernen gescheiden van hun elektronen – die bij elkaar wordt gehouden door zijn eigen zwaartekracht en wordt verhinderd in te storten door de inwendige druk die het gevolg is van kernfusiereacties in de kern van de ster. Astronomen gebruiken, in een licht misbruik van de fysische terminologie, de termen ‘gas’ en ‘plasma’ vaak door elkaar en verwijzen daarom ook naar sterren als gasbollen. In de atmosfeer van een ster kan het plasma slechts gedeeltelijk geïoniseerd zijn en (afhankelijk van de temperatuur van de ster) zelfs enkele atomen bevatten.
De ster die het dichtst bij de aarde staat, is de zon.
In meer algemene zin wordt het woord ‘ster’ ook gebruikt voor protosterren waar nog geen kernfusie heeft plaatsgevonden, en voor sterresten zoals neutronensterren of witte dwergen, die twee mogelijkheden zijn (afhankelijk van de massa) voor wat sterren worden als ze de brandstof voor hun kernfusie hebben uitgeput. Dergelijke sterresten zijn niet simpelweg plasmakogels – een witte dwerg kan na miljarden jaren afkoelen kristalliseren tot een ongebruikelijke soort vaste stof, en neutronensterren vertonen een grote gelijkenis met gigantische atoomkernen.
Of ze nu met het blote oog of met telescopen voor zichtbaar licht worden bekeken, sterren zijn de meest opvallende objecten aan de nachtelijke hemel. In de kosmos worden ze meestal aangetroffen in sterrenstelsels, waarbij elke ster doorgaans vergezeld gaat van een of meer planeten. De studie van hoe sterren ontstaan en evolueren is een belangrijk deelgebied van de astrofysica.
Gerelateerde termen:
• Sterrenstelsel
• Neutronenster
• Kernfusie
• Plasma
• Sterrenresten
• Witte dwerg
