Glossarium astronomicum

De intrinsieke helderheid van een ster hangt af van zijn temperatuur en fysieke grootte. Warmere sterren zijn helderder, net als grotere sterren. Het spectrale type categoriseert sterren op basis van het uiterlijk van hun spectraallijnen. Dit volgt grofweg de veranderingen in temperatuur. De lichtkrachtklasse categoriseert sterren op basis van hoe helder ze zijn in vergelijking met andere sterren van hun spectrale type. Romeinse cijfers worden gebruikt om de lichtsterkteklasse aan te duiden: sterren in de hoofdreeks die waterstof verbranden, worden geclassificeerd als dwergen (V). De klasse van de zon is bijvoorbeeld G2 V. Daarboven liggen (in volgorde van toenemende grootte en helderheid) subreuzen (IV), reuzen (III), heldere reuzen (II) en superreuzen (Ib voor minder heldere en Ia voor de meest heldere). Dit zijn allemaal soorten geëvolueerde sterren die klaar zijn met het verbranden van waterstof in hun kern. Metaalarme subdwergen zijn waterstofverbrandende sterren met een laag metaalgehalte die onder de hoofdreeks liggen. Ten slotte liggen witte dwergen (sterrenresten) nog verder onder de hoofdreeks.

Gerelateerde termen:
• Dwergster
• Reuzenster
• Hertzsprung-Russell (HR)-diagram
• Spectraaltype
• Superreus
• Subdwergster
• Subreus

Sterren worden ingedeeld in spectraaltypen op basis van de kenmerken van hun spectrum.

Voor de meeste sterren is het spectrale type voornamelijk gebaseerd op de temperatuur van het steroppervlak en volgt het een reeks: O, B, A, F, G, K en M, gerangschikt van warmste naar koudste. Deze reeks is onlangs uitgebreid met de koelere types L, T en Y. Deze drie vertegenwoordigen voornamelijk bruine dwergen, maar sommige objecten met spectraaltype L zijn sterren in plaats van bruine dwergen.

Er zijn ook letters om speciale klassen van sterren te classificeren. Koolstofsterren zijn sterren met sterke spectrale kenmerken van moleculen die koolstof bevatten. Deze worden geclassificeerd als type C. S-type sterren zijn een tussenvorm tussen type K of M en C, in die zin dat de oppervlakte-abundantie van zuurstof en koolstof bijna gelijk is. Witte dwergen worden onderverdeeld in een reeks verschillende types op basis van kenmerken in hun spectra; al deze types beginnen met de letter D (DA, DB, enz.). Hete, massieve sterren met brede emissielijnen hebben een reeks types die beginnen met W (WN, WC, WO).

De huidige notatie is een erfenis van de eerste moderne classificatiepoging, ondernomen door de Harvard College Observatory. De klassen, oorspronkelijk aangeduid met de letters A tot en met Q, werden vervolgens herschikt op basis van temperatuur, wat resulteerde in de hoofdtypen die vandaag de dag nog steeds worden gebruikt. De belangrijkste spectrale klassen zijn onderverdeeld en worden aangeduid met de cijfers nul tot en met negen.

De zon is van het spectrale type G2. Aanvullende letters verwijzen naar speciale kenmerken (zoals e voor sterren met heldere emissielijnen), en de lichtkrachtklasse, aangeduid met Romeinse cijfers, kan ook worden gespecificeerd.

Gerelateerde termen:
• A-type ster
• B-type ster
• F-type ster
• K-type ster
• Spectrum
• Ster
• Zon
• G-type ster
• M-type ster
• O-type ster
• Lichtkrachtklasse