Glossarium astronomicum

Een verklarende lijst met astronomische termen

Accretie

- Geplaatst in glossarium-a door

Terug naar de woordenlijst

Accretie is het proces waarbij een astrofysisch object door zijn zwaartekracht extra materie aantrekt, meestal gas of stof. Accretie komt voor in veel verschillende astronomische scenario's, waaronder (maar niet beperkt tot): gas dat accreteert op een zwart gat, sterren in binaire systemen die materie accreteren van hun begeleider, jonge sterren die gas accreteren uit een schijf van materiaal die hen omringt, en sterrenstelsels die sterren accreteren uit andere sterrenstelsels.

Gerelateerde termen:
Actieve galactische kern
Dubbelster
Zwart gat
Protoster
Accretieschijf
Cataclysmisch variabele

Poolcirkel

- Geplaatst in glossarium-p door

Terug naar de woordenlijst

De poolcirkels zijn breedtegraden op de aarde. De poolcirkel op 66°33′48,8″ N wordt de Noordpoolcirkel genoemd en de poolcirkel op 66°33′48,8″ Z wordt de Zuidpoolcirkel genoemd. Door de gekantelde rotatieas van de aarde kennen gebieden ten noorden van de poolcirkel en ten zuiden van de zuidpoolcirkel ‘poolnachten’ tijdens de winter en ‘pooldagen’ tijdens de zomer. Tijdens een poolnacht staat de zon meer dan 24 uur onder de horizon en deze periode van duisternis kan maanden duren. Tijdens een pooldag staat de zon meer dan 24 uur boven de horizon en kan de dag maandenlang duren. Pooldagen en -nachten zijn het langst dichter bij de polen. Poolnachten vinden plaats voor en na de winterzonnewende van elke poolregio, terwijl pooldagen plaatsvinden voor en na de zomerzonnewende.

Gerelateerde termen:
Ecliptica
Horizon
Breedtegraad
Seizoenen
Solstice
Aardas
Nacht
Keerkring

Maancyclus

- Geplaatst in glossarium-m door

Terug naar de woordenlijst

Maanfase verwijst naar de positie van de maan in zijn baan rond de aarde. De veranderende positie van de maan zorgt ervoor dat de verlichte helft van de maan die vanaf de aarde zichtbaar is, in de loop van een maanmaand verandert. Behalve tijdens maansverduisteringen wordt altijd de helft van de maan door de zon verlicht.

Op aarde zien we verschillende delen van de maan verlicht terwijl deze in zijn baan om ons heen beweegt. De maanmaand begint en eindigt in dezelfde fase. In een fase van 0 graden, “nieuwe maan” genoemd, staat de maan zo dicht bij de zon als hij in die baan kan staan. In die fase is de verlichte kant van de maan van de aarde afgekeerd en lijkt de maan donker. De grootte van het verlichte deel van de maan neemt geleidelijk toe (wassende fase) en wordt een sikkel.

De eerste kwartierfase (wanneer de helft van de maan verlicht lijkt te zijn, in de volksmond bekend als halve maan) vindt plaats op 90 graden vanaf het startpunt. Het verlichte deel van de maan blijft toenemen en wordt gibbous (convex of bolvormig). De volle maan vindt plaats op 180 graden. Na dit punt begint de vorm geleidelijk af te nemen (afnemende fase), wat resulteert in een gibbous maan, de laatste kwartierfase (wanneer de helft van de maan verlicht lijkt, dit wordt in de volksmond halve maan genoemd) op 270 graden vanaf het begin, de sikkelmaan, en eindigend als een nieuwe maan op 360 graden. Hoewel de helft van de maan verlicht lijkt bij fasen van 90 en 270 graden, zijn het de tegenovergestelde zijden die verlicht zijn.

Gerelateerde termen:
Maand
Fase

Internationale datumgrens

- Geplaatst in glossarium-i door

Terug naar de woordenlijst

De internationale datumgrens is een specifieke meridiaan die grofweg de meridiaan van 180° lengtegraad volgt. De internationale datumgrens loopt van noord naar zuid tussen Rusland en Alaska, door de Stille Oceaan, inclusief delen van Micronesië en Polynesië, en ten oosten van Australië/Nieuw-Zeeland, voordat hij de Zuidpool op Antarctica bereikt. De internationale datumgrens markeert de grens waar kalenderdata met één dag veranderen. Daarom lopen regio's ten westen van de internationale datumgrens één kalenderdag voor op regio's ten oosten ervan.

Gerelateerde termen:
Meridiaan
Nulmeridiaan

Nulmeridiaan

- Geplaatst in glossarium-n door

Terug naar de woordenlijst

Lengtegraden worden ook wel meridianen genoemd. De nulmeridiaan wordt gedefinieerd als 0 graden lengtegraad. Deze loopt door Greenwich in Londen, Verenigd Koninkrijk, en wordt ook wel de meridiaan van Greenwich genoemd. De antimeridiaan ligt halverwege de wereld op 180 graden en vormt de basis voor de internationale datumgrens.

Gerelateerde termen:
Lengtegraad

Roche-limiet

- Geplaatst in glossarium-r door

Terug naar de woordenlijst

Getijdenkrachten rekken astronomische objecten uit tot langgerekte vormen. De maan rekt bijvoorbeeld het water rond de aarde uit tot twee uitstulpingen; dit veroorzaakt de getijden op aarde.

Twee massieve objecten oefenen getijdenkrachten op elkaar uit. Massievere objecten oefenen grotere getijdenkrachten uit, terwijl getijdenkrachten sterker zijn voor objecten die dichter bij elkaar staan. Deze getijdenkrachten kunnen zo sterk worden dat het uitrekken een van de objecten aan flarden kan scheuren.

Voor een object (bijvoorbeeld een asteroïde of maan) met een bepaalde massa en grootte dat dicht bij een ander massief object staat, is er een afstand waarbinnen het door de getijdenkrachten van het andere object aan flarden zal worden gescheurd. Deze afstand staat bekend als de “Roche-limiet”. Een bekend voorbeeld van de Roche-limiet zijn rotsachtige en ijzige manen die rond reuzenplaneten draaien. Als een maan dichter bij de reuzenplaneet staat dan de Roche-limiet, zal deze uiteenvallen en een ring van materiaal rond de reuzenplaneet vormen.

Kettingen van kraters, ‘catenae’ genaamd, die zichtbaar zijn op de maan en andere rotsachtige hemellichamen in het zonnestelsel, zijn het bewijs dat inkomende asteroïden uiteenvallen wanneer ze de Roche-limiet passeren, waardoor ze als een reeks kleinere objecten inslaan in plaats van als één groot lichaam.

Ion

- Geplaatst in glossarium-i door

Terug naar de woordenlijst

Ionisatie is het proces waarbij elektronen worden onttrokken aan of toegevoegd aan voorheen neutrale atomen, waardoor een gas van neutrale atomen (of moleculen) wordt omgezet in een gas dat bestaat uit geladen ionen, d.w.z. een plasma.

Gerelateerde termen:
Plasma
Elektron

Planetesimaal

- Geplaatst in glossarium-p door

Terug naar de woordenlijst

Wanneer een kosmische gaswolk instort om een ster te vormen, wordt die ontluikende ster omringd door een wervelende schijf van gas en stof. Dit is een protoplanetaire schijf, waar planeten worden gevormd: met ijs bedekte stofdeeltjes zullen aan elkaar kleven en iets grotere klonten vormen, die zullen blijven groeien. Er zijn nog open vragen over hoe de volgende fasen verlopen: wat is bijvoorbeeld de rol van turbulente gasbewegingen bij het dichter bij elkaar brengen van die klonten? Uiteindelijk worden zogenaamde planetesimalen gevormd met een omvang van meer dan een kilometer. Sommige daarvan worden door hun eigen zwaartekracht samengehouden en vormen grotere planeten, andere blijven achter als de eerste asteroïden. Sommige protoplaneten slagen erin grote hoeveelheden gas naar zich toe te trekken en worden gasreuzen. Andere protoplaneten in koude gebieden ver van de centrale ster zullen samen met gas grote hoeveelheden bevroren materiaal aantrekken en ijzige reuzen worden. Andere, met minder gas, worden terrestrische planeten.

Gerelateerde termen:
Schijf
Stof
Gasreus
IJsreus
Planeet
Protoster
Terrestrische planeet

protoplanetaire schijf

- Geplaatst in glossarium-p door

Terug naar de woordenlijst

Wanneer een kosmische gaswolk instort om een ster te vormen, wordt die ontluikende ster omringd door een wervelende schijf van gas en stof. Dit is een protoplanetaire schijf, waar planeten worden gevormd: met ijs bedekte stofdeeltjes zullen aan elkaar kleven en iets grotere klonten vormen, die zullen blijven groeien. Er zijn nog open vragen over hoe de volgende fasen verlopen: wat is bijvoorbeeld de rol van turbulente gasbewegingen bij het dichter bij elkaar brengen van die klonten? Uiteindelijk worden zogenaamde planetesimalen gevormd met een omvang van meer dan een kilometer. Sommige daarvan worden door hun eigen zwaartekracht samengehouden en vormen grotere planeten, andere blijven achter als de eerste asteroïden. Sommige protoplaneten slagen erin grote hoeveelheden gas naar zich toe te trekken en worden gasreuzen. Andere protoplaneten in koude gebieden ver van de centrale ster zullen samen met gas grote hoeveelheden bevroren materiaal aantrekken en ijzige reuzen worden. Andere, met minder gas, worden terrestrische planeten.

Gerelateerde termen:
Schijf
Stof
Gasreus
IJsreus
Planeet
Protoster
Terrestrische planeet

Protoplaneet

- Geplaatst in glossarium-p door

Terug naar de woordenlijst

Wanneer een kosmische gaswolk instort om een ster te vormen, wordt die ontluikende ster omringd door een wervelende schijf van gas en stof. Dit is een protoplanetaire schijf, waar planeten worden gevormd: met ijs bedekte stofdeeltjes zullen aan elkaar kleven en iets grotere klonten vormen, die zullen blijven groeien. Er zijn nog open vragen over hoe de volgende fasen verlopen: wat is bijvoorbeeld de rol van turbulente gasbewegingen bij het dichter bij elkaar brengen van die klonten? Uiteindelijk worden zogenaamde planetesimalen gevormd met een omvang van meer dan een kilometer. Sommige daarvan worden door hun eigen zwaartekracht samengehouden en vormen grotere planeten, andere blijven achter als de eerste asteroïden. Sommige protoplaneten slagen erin grote hoeveelheden gas naar zich toe te trekken en worden gasreuzen. Andere protoplaneten in koude gebieden ver van de centrale ster zullen samen met gas grote hoeveelheden bevroren materiaal aantrekken en ijzige reuzen worden. Andere, met minder gas, worden terrestrische planeten.

Gerelateerde termen:
Schijf
Stof
Gasreus
IJsreus
Planeet
Protoster
Terrestrische planeet