Schijnbare magnitude
Schijnbare magnitude is een maatstaf voor hoe helder een hemellichaam voor een waarnemer lijkt. Om historische redenen kent de magnitudeschaal hogere getallen toe aan zwakkere objecten. Magnitude is een logaritmische schaal met een verschil van vijf magnitudes, wat overeenkomt met een factor 100 in de gemeten helderheid.
Er zijn veel magnitudeschalen omdat helderheid kan worden gemeten op verschillende golflengten en met verschillende technieken. De gangbare "visuele magnitudeschaal" is zo ingesteld dat de heldere ster Wega een schijnbare magnitude van nul heeft. Op deze schaal heeft Sirius, de helderste ster aan de nachtelijke hemel, magnitude -1,46, en de magnitudes van de zon en de volle maan zijn respectievelijk -26,7 en -12,7. De negatieve getallen geven aan dat deze objecten helderder lijken dan Wega.
In zeer donkere omstandigheden kunnen mensen met uitstekend zicht sterren tot ongeveer een visuele magnitude 6 zien. Het Hubble Ultra Deep Field bereikt een visuele magnitude van bijna 31. Dit is ongeveer 100 tot de macht vijf of 10.000.000.000 keer zwakker dan magnitude 6.
Gerelateerde termen:
• Absolute magnitude
• Helderheid
• Magnitude
• Golflengte