Als je 's nachts naar boven kijkt, zie je misschien de sterren fonkelen. De lucht in de atmosfeer is altijd in beweging en wanneer het licht van een ster door een gebied met turbulentie gaat, wordt het in verschillende mate afgebogen. Daarom zien we in de lucht niet één enkel stabiel lichtpuntje voor elke ster, maar een dansende, steeds veranderende, vervormde opeenvolging van lichtpuntjes. Voor astronomen betekent twinkelen dat ze geen beelden van hemellichamen kunnen maken die even gedetailleerd zijn als hun grote telescopen op de grond anders zouden kunnen leveren. Adaptieve optica is een manier om dat effect te verminderen. Met behulp van een echte ster of een met laser geprojecteerde “kunstmatige ster” controleert een adaptief optisch systeem (“AO”) de atmosferische vervorming in realtime. Licht dat de telescoop binnenkomt, wordt naar een vervormbare spiegel geleid. Die spiegel wordt door een computer aangestuurd en continu op precies de juiste manier vervormd om atmosferische vervorming tegen te gaan.
Glossarium astronomicum
Een verklarende lijst met astronomische termen