Kepler's wetten
De drie wetten die Johannes Kepler aan het begin van de 17e eeuw formuleerde, waren de eerste die de banen van de planeten beschreven als niet perfect cirkelvormig. De eerste wet stelt dat de planeten in een elliptische baan om de zon draaien, met de zon in een van de brandpunten. De tweede wet zegt dat het oppervlak dat wordt bestreken door een lijn tussen de planeet en de zon in een bepaald tijdsinterval van de baan gelijk is. Volgens de derde wet is het kwadraat van de tijd (T2) die een planeet nodig heeft om rond de zon te draaien evenredig aan de kubus van zijn halve lange as (a3, de halve lange as is een lengte die de grootte van de baan van de planeet rond de zon karakteriseert). Kepler ontdekte deze drie wetten door de waarnemingen van Mars te bestuderen die zijn mentor Tycho Brahe had uitgevoerd. Hij gebruikte de wetten om de meest nauwkeurige berekening te maken van de banen van de planeten die in zijn tijd bekend waren.
Gerelateerde termen:
• Ellips
• Baan
• Planeet
• Zonnestelsel