Heliocentrisch model
De term heliocentrisch is afkomstig van het Griekse helios, wat ‘zon’ betekent, en kentro, wat ‘centrum’ betekent. In dit model van het zonnestelsel staat de zon in het centrum en draaien de planeten eromheen, ter vervanging van het geocentrische (aardgerichte) model. Hoewel het model wordt toegeschreven aan Copernicus in de 16e eeuw, ontwikkelde Aristarchus van Samos al in het oude Griekenland een heliocentrisch model en bespraken astronomen in India, Europa en de islamitische wereld dergelijke modellen al vóór Copernicus. Observationeel bewijs voor het heliocentrische model kwam door de telescopische waarnemingen van Venus door Galileo. Het oorspronkelijke heliocentrische model plaatste de zon in het geometrische centrum van het zonnestelsel; deze visie veranderde met de wiskundige formuleringen van Kepler op basis van de gegevens van Tycho Brahe, waarop Newton voortbouwde en uitbreidde met zijn wet van de zwaartekracht.
Gerelateerde termen:
• Geocentrisch model