Glossarium astronomicum

Een ster met spectraaltype “G”. Astronomen identificeren G-type sterren aan de hand van de aanwezigheid van sterke absorptielijnen van geïoniseerd calcium; meer in het algemeen zijn absorptielijnen van metalen sterker in G-type sterren dan in warmere sterren (zoals F-type sterren) en zwakker dan in koelere sterren (zoals K-type sterren). G-type sterren hebben typische (effectieve) temperaturen tussen ongeveer 5200 kelvin (K) en 6000 K. In vergelijking met andere sterren zien ze er voor het menselijk oog geel uit, tenzij interstellaire of atmosferische roodverkleuring een belangrijke rol speelt.

G-type sterren die hoofdreekssterren zijn, dat wil zeggen sterren die in hun kern waterstof tot helium verbranden door middel van kernfusie, worden gele dwergen genoemd. De zon is een voorbeeld van een G-type ster die een gele dwerg is.

Gerelateerde termen:
• Spectraaltype
• Ster
• Zon
• Roodkleuring
• Effectieve temperatuur
• Absorptielijn

Ook bekend als G-ster

Een ster met spectraaltype “G”. Astronomen identificeren G-type sterren aan de hand van de aanwezigheid van sterke absorptielijnen van geïoniseerd calcium; meer in het algemeen zijn absorptielijnen van metalen sterker in G-type sterren dan in warmere sterren (zoals F-type sterren) en zwakker dan in koelere sterren (zoals K-type sterren). G-type sterren hebben typische (effectieve) temperaturen tussen ongeveer 5200 kelvin (K) en 6000 K. In vergelijking met andere sterren zien ze er voor het menselijk oog geel uit, tenzij interstellaire of atmosferische roodverkleuring een belangrijke rol speelt.

G-type sterren die hoofdreekssterren zijn, dat wil zeggen sterren die in hun kern waterstof tot helium verbranden door middel van kernfusie, worden gele dwergen genoemd. De zon is een voorbeeld van een G-type ster die een gele dwerg is.

Gerelateerde termen:
• Spectraaltype
• Ster
• Zon
• Roodverkleuring
• Effectieve temperatuur
• Absorptielijn

De effectieve temperatuur van een ster is de temperatuur van een theoretische perfecte straler (een ‘zwart lichaam’) die hetzelfde oppervlak en dezelfde totale lichtopbrengst heeft als de ster.

Sterren hebben verschillende lagen met verschillende temperaturen, waarvan er verschillende bijdragen aan wat we uiteindelijk als sterrenlicht ontvangen. Astronomen vinden het vaak handig om een ster weer te geven met een veel eenvoudiger model, namelijk een geïdealiseerde lichtbron die een ‘zwart lichaam’ wordt genoemd. De totale energie-output van een zwart lichaam wordt volledig bepaald door twee parameters: de temperatuur en het oppervlak. De effectieve temperatuur van de ster is de temperatuur van een zwart lichaam dat hetzelfde oppervlak en dezelfde totale energie-output heeft als de ster.

De effectieve temperatuur is een nuttige manier om de bijdragen aan de lichtopbrengst van de ster vanuit verschillende delen van zijn buitenste lagen te middelen en heeft doorgaans een waarde die sterk lijkt op de temperatuur van de fotosfeer van de ster – de oppervlaktelaag waar het grootste deel van het licht van de ster vandaan komt.

Gerelateerde termen:
• Zwartelichaamsstraling
• Fotosfeer
• Spectraaltype
• Temperatuur

Ook bekend als F-ster

Een ster met spectraaltype "F". Astronomen herkennen F-type sterren aan de aanwezigheid van matig sterke geïoniseerde calciumlijnen en enkele andere atomaire metaallijnen en de zwakke waterstofabsorptielijnen in hun spectra. Ze hebben typische (effectieve) temperaturen tussen ongeveer 6000 kelvin (K) en 7400 K. Vergeleken met andere sterren zien ze er voor menselijke ogen wit of geelachtig wit uit, tenzij interstellaire of atmosferische roodheid een belangrijke rol speelt. Polaris (de Poolster) is een voorbeeld van een F-type ster.

Gerelateerde termen:
• Spectraaltype
• Ster
• Roodverkleuring
• Effectieve temperatuur
• Spectraallijn

Een ster met spectraaltype "A".

Astronomen identificeren sterren van het A-type door de aanwezigheid van sterke absorptielijnen van waterstof in hun spectra. Ze hebben typische (effectieve) temperaturen tussen ongeveer 7400 Kelvin (K) en 10.000 K. Vergeleken met andere sterren lijken ze wit of blauwachtig wit voor het menselijk oog, tenzij ze beïnvloed zijn door interstellaire of atmosferische roodkleuring.

Sirius, de helderste ster aan de nachtelijke hemel, en Wega, de ster waartegen de helderheid van alle andere sterren wordt gemeten op de schijnbare magnitudeschaal, zijn sterren van het A-type.

Gerelateerde termen:
• Schijnbare magnitude
• Sirius
• Spectraaltype
• Ster
• Roodverkleuring
• Effectieve temperatuur
• Absorptielijn