Glossarium astronomicum

Dit principe in zijn oorspronkelijke vorm is een uitvloeisel van het Copernicaanse model voor het zonnestelsel. Dit ‘heliocentrische’ model stelde dat de planeten rond de zon draaien en verving het eerder gangbare geloof dat de aarde een speciale plaats in het centrum van het zonnestelsel innam. Filosofisch gezien vertegenwoordigt het Copernicaanse principe een fundamentele verschuiving in de menselijke perceptie van onze plaats in het universum. Deze verschuiving was revolutionair in de tijd van Copernicus. Het Copernicaans principe is uitgebreid naar de kosmologie, waar het het kosmologisch principe wordt genoemd. Dit principe vormt een van de belangrijkste fundamenten van de moderne kosmologie: er is geen speciale locatie of richting binnen het waarneembare universum. Beide principes worden voortdurend getoetst door middel van een reeks observaties op verschillende schaalniveaus, met behulp van telescopen op aarde en in de ruimte.

Gerelateerde termen:
• Copernicaanse revolutie
• Kosmologisch principe
• Kosmos
• Geocentrisch model
• Heliocentrisch model

Het kosmologisch principe vormt de basis voor de moderne kosmologie en is gebaseerd op observaties en een fundamentele aanname. Het stelt dat het heelal ruimtelijk gezien isotroop en homogeen is op grote schaal (schalen groter dan een paar honderd miljoen lichtjaar). Observaties op voldoende grote schaal laten zien dat het heelal er in elke richting hetzelfde uitziet; er is geen voorkeursrichting (isotroop). De fundamentele aanname, gebaseerd op het Copernicaanse principe (mensen nemen geen speciale plaats in het heelal in), is dat het heelal overal hetzelfde is (homogeen); er lijkt geen voorkeurslocatie te zijn. Het kosmologisch principe gaat gepaard met universaliteit, waarbij de natuurwetten en de fundamentele constanten overal in het heelal hetzelfde zijn: hier op aarde of in een verafgelegen sterrenstelsel.

Gerelateerde termen:
• Kosmologie
• Copernicaans principe