Ultraviolet
Ultraviolette straling, afgekort “UV”, is elektromagnetische straling die bestaat uit elementaire golven met golflengten tussen 10 en 380 nanometer. Deze golflengten liggen tussen röntgenstraling en zichtbaar licht in. Het grootste deel van de UV-straling van astronomische objecten wordt door de atmosfeer van de aarde geabsorbeerd, dus voor UV-astronomie zijn ruimtetelescopen nodig, zoals de Hubble-ruimtetelescoop, of meer gespecialiseerde observatoria zoals GALEX. UV-straling kan worden gebruikt om hete, jonge sterren te bestuderen, de chemische samenstelling van het interstellaire medium te bepalen, de zonneactiviteit en de corona van onze zon te bestuderen, of bepaalde eigenschappen van actieve galactische kernen te onderzoeken.
Gerelateerde termen:
• Elektromagnetische straling
• Zichtbaar spectrum
• Interstellair medium
• Röntgenstraling