Glossarium astronomicum

Ruimtevaartuig

Een ruimtevaartuig is een voertuig dat is gebouwd om in de ruimte te reizen. De voortstuwing gebeurt meestal via een soort raketmotor, die gas of plasma in één richting uitstoot om in de tegenovergestelde richting te versnellen.

Ruimtevaartuigen die geen mensen vervoeren, worden onbemande of robotruimtevaartuigen genoemd; voorbeelden hiervan zijn verschillende soorten satellieten, ruimtetelescopen of ruimtesondes die worden gebruikt voor verkenning.

Bemande ruimtevaartuigen moeten daarentegen voorzien in het voortbestaan van hun menselijke inzittenden, bijvoorbeeld met een drukcabine, stralingsbescherming en een gereguleerde temperatuur.

Ruimtevaartuigen die naar de aarde kunnen terugkeren, worden terugwinbare ruimtevaartuigen genoemd; ruimtevaartuigen die na terugkeer opnieuw kunnen worden gelanceerd, worden herbruikbare ruimtevaartuigen genoemd.

Een ruimtevaartuig dat is ontworpen om als langdurige thuisbasis te dienen, bijvoorbeeld in een baan om de aarde, wordt een ruimtestation genoemd.

Gerelateerde termen:

• Raket • Kunstmatige satelliet • Ruimtestation • Ruimtetelescoop

Raket

Een raket is een apparaat dat vaak wordt gebruikt om ruimtevaartuigen vanaf het aardoppervlak de ruimte in te lanceren. Daartoe bestaat een raket uit raketmotoren en brandstoftanks. Raketmotoren worden ook gebruikt om de beweging van ruimtevaartuigen in de ruimte te regelen, de snelheid te wijzigen of koerscorrecties uit te voeren. Het basisprincipe van een raketmotor is het produceren van een stroom van hogesnelheiddeeltjes, meestal door het verbranden van raketbrandstof. Wanneer een dergelijke stroom in een bepaalde richting wordt gericht, wordt de raketmotor in de tegenovergestelde richting versneld – een gevolg van een fundamentele natuurkundige wet die momentumbehoud wordt genoemd. Merk op dat de deeltjesstroom nergens tegenaan hoeft te duwen om dit effect te bereiken: raketten werken perfect, zelfs in het bijna vacuüm van de ruimte.

Gerelateerde termen:

• Ruimtevaartuig