Glossarium astronomicum

Radiogolven

Radiogolven zijn het deel van het elektromagnetische spectrum met de langste golflengte, de laagste frequentie en de laagste energie. Ze variëren van een kortste golflengte van ongeveer 1 millimeter en een frequentie van 300 gigahertz tot vele kilometers in golflengte en megahertz in frequentie. Onze atmosfeer is transparant voor het grootste deel van deze golfband, waardoor radiotelescopen op de grond kunnen worden geplaatst.

Gerelateerde termen:

• Elektromagnetische straling
• Microgolfstraling
• Radiotelescoop

Radiotelescoop

Radiotelescopen ontvangen radiogolven uit de ruimte. Afhankelijk van de waarnemingsgolflengte kunnen ze een paraboolvorm hebben, vergelijkbaar met een satellietschotel met een ontvanger in het brandpunt, of kunnen ze metalen staafvormige figuren hebben die soms dipoolantennes worden genoemd.

De signalen worden vervolgens versterkt en verwerkt door een computer. Een radiotelescoop kan bestaan uit één schotel of uit een aantal antennes die met elkaar zijn verbonden tot een interferometer, waarbij een speciale computer, een correlator genaamd, signalen van de verschillende radiotelescopen combineert om informatie te verkrijgen die vervolgens kan worden verwerkt tot een beeld. Ze observeren voornamelijk radiogolven met frequenties variërend van ongeveer 30 megahertz tot 300 gigahertz, of 10 meter tot 1 millimeter in golflengte.

Afzonderlijke telescopen en ontvangers zijn geoptimaliseerd voor specifieke gebieden binnen deze band. Sommige radiotelescopen zijn geoptimaliseerd om licht met een iets kortere golflengte te observeren in een gebied van het elektromagnetische spectrum dat bekend staat als de submillimeter.

Gerelateerde termen:

• Elektromagnetische straling • Radioastronomie • Radiogolven