Bewoonbare zone
De bewoonbare zone van een ster wordt gedefinieerd als het gebied rondom de ster waar vloeibaar water kan bestaan op het oppervlak van een aardachtige planeet. Als de aarde veel verder van de zon verwijderd zou zijn, zou al het oppervlaktewater bevriezen; veel dichterbij zou al het oppervlaktewater verdampen. In geen van beide gevallen zou leven zoals wij dat kennen kunnen ontstaan of overleven.
Soms wordt het concept van de bewoonbare zone uitgebreid tot een planeet als Venus, met zijn ongebreidelde broeikaseffect, waar vloeibaar water zou kunnen bestaan, zelfs als de planeet verder van de zon verwijderd zou zijn. De galactische bewoonbare zone is dat deel van ons melkwegstelsel waar de omstandigheden geschikt zijn voor levensdragende planetaire systemen: daar zouden zwaardere elementen, waar aardachtige planeten uit bestaan, voldoende aanwezig moeten zijn en zouden levensbedreigende gebeurtenissen zoals supernova's voldoende zeldzaam moeten zijn.
Opgemerkt moet worden dat er ook buiten de bewoonbare zone bewoonbare omstandigheden kunnen bestaan. Een voorbeeld hiervan is de mogelijk bewoonbare ondergrondse oceaan op Europa, een maan van Jupiter.
Gerelateerde termen:
• Astrobiologie
• Buitenaards leven
• Broeikaseffect
• Supernova
• Planetair systeem